Liefde niets dan liefde

Parijs de stad van de liefde
 
Al een tijdje was ik niet helemaal happy met de baan die ik had. Het salaris was goed en ik had een mooie auto van de zaak, mocht regelmatig naar het buitenland voor diverse product trainingen. 
En toch knaagde er iets aan me, dit werk paste niet echt bij me.
 
Het zoeken naar een alternatief was nog niet echt makkelijk, immers heb ik het over een tijdperk dat het internet nog maar net in de kinderschoenen stond en een smartphone had nog niemand van gehoord.
 
Tegenwoordig typ je op het internet wat kernwoorden in en zoekt op studie en je krijgt een rits aan mogelijkheden. 
 
Dat had ik niet maar gelukkig had ik "Parijs".
 
Daar in die stad van de liefde was ik met mijn lief, schoonzus en vriend voor een weekend. 
De vriend van mijn schoonzus had claustrofobie en durfde niet in de metro. Niet in de metro in Parijs! 
We konden dus niet ondergronds als een malle van de ene plek naar de andere reizen maar deden alles al wandelend. En zo kom je op plekken waar je anders nooit komt. 
En daar in Parijs ontmoete ik mijn nieuwe liefde.
 
Al wandelend door de kleine straatjes van Parijs zag ik achter een raam van een deur een hondje zitten. Het leek er op dat hij zat te wachten. Nieuwsgierig liep ik door naar het volgende raam en daar zag ik dat er een hond op een tafel zat. En ik besefte ineens dat die hond werd geknipt. Ik werd meteen gegrepen door het beeld en boeiend keek ik door het raam om te kijken hoe het allemaal in z'n werk ging.
 
Ik was verliefd..
 
Terug in nederland ging ik op zoek naar een opleiding hiervoor.
Naast mijn fulltime job ging ik stage lopen bij een onwijs gezellige trimsalon in ede. En na 3 jaar had ik dan eindelijk mijn diploma en was de logische stap naar een eigen zaak al snel gemaakt.
Iedereen in mijn omgeving verklaarde mij voor gek om mijn baan zomaar op te zeggen in tijden van recessie, maar als de liefde zo groot is dan durf je ook grote stappen te zetten.
Nu ruim 18 jaar later heb ik geen moment spijt gehad van mijn beslissing.
 
Na jaren van hard werken aan mijn bedrijf en zelfontplooiing kwam ook mijn jeugdliefde weer terug in mijn leven. 

 

7 jaar was ik toen ik mijn eerste camera kreeg.
 
Een pocket camera, zo smalle met van die rare rolletjes of wat waren het eigenlijk.
Voornamelijk mijn huisdieren en knuffels stonden model voor een mooi portret. 
En als er dan iemand van mij een foto maakte dan moest de cavia er ook altijd bij op.
 
Inmiddels had ik al wel een spiegelreflex camera maar wilde graag toch wat meer weten over de camera en het maken van goeie foto's, immers al die knopjes zitten er niet voor niks op.
 
Deze keer was het vinden van een opleiding iets makkelijker en ging ik weer 3 jaar de schoolbanken in.
Heerlijk vond ik het. 
Ik ontdekte de vele mogelijkheden van de camera, ging de studio in en leerde met licht omgaan. 
En ik werd opnieuw verliefd, het creatieve van het vak de connectie die je kunt maken met de mensen en de mooie beelden die je kunt creëren in photoshop ik was weer in mijn element.
 
Tijdens de opleiding hadden we verschillende opdrachten, toen de module portret aan de beurt was wist ik meteen dat ik graag portretten wilde maken van de mens en hun hond. 
Ik besloot om een stukje identiteit van de mens en de hond vast te leggen, dit leverde bijzondere resultaten op.
 
Ook leerde we werken in de donkere kamer van nu, of te wel Photoshop. 
Wat een heerlijk programma is dat,  ik noem het nu echt mijn happy place. Binnen de digitale wereld van photoshop werden de foto's alleen maar mooier en werd het creatieve vlammetje in mij nog verder aangewakkerd.
 
Naast mijn liefde voor de honden en het fotograferen ervan, vind je mij dan ook regelmatig in mijn happy place. Het creëren van een droomwereld op beeld voor en met mijn kinderen vind ik zo ontzettend leuk om te doen.
De mensen om mij heen genoten ook zo van de beelden die ik creëerde en al snel kwamen er vragen of ik ook niet zo'n mooi beeld voor hun gezin kon maken.
 
Voor mij gevoel heb ik dan nu ook het beste van twee werelden, mijn liefde voor de honden en de fotografie op zijn meest creatieve manier. 

​

Staat jouw hond binnenkort ook voor mijn camera? Of kom je even langs voor een Trimbeurt? Lijkt me heel gezellig!

​

Liefs Renske